Dit is HET jaar dat alles goed komt!
Ik roep al jaaaaren aan het begin van elk jaar dat dit dan toch echt mijn jaar wordt. Maar elk jaar gebeurt er dan toch wel iets wat dan weer grote impact heeft. Of het nou mijn eigen gezondheid is of van een dierbare (waar ik eigenlijk nog meer last van heb dan zelf wat te mankeren) er is gewoon altijd wel wat!
Positiviteit
Vorig jaar ben ik begonnen met negeren wat negatief was en te doen alsof alles goed kwam. Vol vertrouwen dingen aan te pakken; studie, werk, liefdesleven, kortom HET LEVEN. Gedachten als ‘waarom moet mij dat nou weer overkomen’ en ‘ik heb ook altijd wat’ dienen mij niet meer. Je wordt er niet vrolijker door en het helpt je niet. Ben je kut opgestaan? Misschien wordt de middag nog goed en anders is er morgen weer een dag en beginnen we weer opnieuw!
Vooral de dag steeds opnieuw met een schone lei beginnen heeft mij echt geholpen. En soms was dat begin dan niet zo best. Dan zag ik het niet als regelrechte ramp en einde van de wereld, maar wachtte ik geduldig op morgen waarin ik het vertrouwen had dat alles wel weer beter zou gaan.
Ik ben veel meer gaan voelen. Voelen wat nou echt goed voor mij was. Al had ik een planning waarin ik alles moest doen, als mijn lichaam NEE zei, dan werd dat em gewoon niet. Ik vond altijd dat ik maar door moest gaan. Andere mensen hadden het ongetwijfeld zwaarder en ik moest niet zeuren. Maar hoe harder ik me voor mezelf opstelde, hoe minder ik gedaan kreeg.
Dan moet je ineens NEE gaan zeggen. Als eerste tegen jezelf. Dat was echt wennen, want dat kwam gewoon niet in mijn woordenboek voor. Het was altijd En/En + JAAA. Maar mijn lichaam zei dan toch echt steeds NEE, gaan we niet doen.
Als je dan NEE tegen anderen gaat zeggen wordt dat niet altijd leuk opgevat. Toen ik drie jaar geleden in de lappenmand lag door een trap van mijn lieve paard Flin, had iedereen het begrip dat je niks kan. Maar als je er nu met een make-upje best redelijk uit ziet, komt dat toch een stuk minder goed over. Want het gaat toch allemaal goed? Het is toch zo lang geleden? Ja! Alleen niet elke dag is top.
Juist omdat ik mijn rust pak en naar mijn lichaam luister gaat het goed. Ik heb geleerd niet meer over mijn eigen grenzen te gaan. Ook heb ik geleerd het niet meer OK te vinden als mensen dat toch van mij verwachten, terwijl ik me dan weer beroerd ga voelen. Want waarom zou ik zo ver moeten gaan?
Het is wel lastig. Want ik wil graag juist klaar staan voor anderen en mensen blij maken. Het is heel lastig om dat gevoel van falen niet toe te laten. Of steeds bang te zijn dat mensen achter je rug om praten dat je niks doet. Ik doe genoeg. Maar dat is niet altijd zichtbaar voor mensen. Ik doe in ieder geval wat in mijn macht ligt. Gelukkig heb ik een kring van mensen om me heen die het begrijpen. Die zien dat er dagen zijn dat het minder gaat. Ik voel me door hun geliefd en gedragen.
2023
Het was een prachtig jaar! We zijn getrouwd!!!! Nu al bijna een jaar en nog helemaal heppie! Een mooie honnymoon. Moeders is naast ons komen wonen. Dat is ook een geruststelling dat ze niet meer zo ver weg is. Ik ben weer begonnen met werken en het lukt! Ik vind het leuk. Ik krijg er energie van. Ik voel me weer nuttig. We hebben in 2023 veel kunnen afsluiten wat minder leuk was en kunnen vol vertrouwen naar de toekomst kijken.
Vroeger ging ik altijd heel veel zelf ondernemen om problemen op te lossen. Hard hollen. Paniekvoetbal. Soms juist van de regen in de drup. Ik 2023 heb ik me juist aan alles overgegeven. Steeds heb ik herhaald wat goed ging. Dat waren al veel mooie dingen. Waar ik geen invloed op had, heb ik proberen los te laten. Allemaal van die clichés, maar ze kloppen echt. Waarom je hele dag vergallen over iets waar je niets aan kan doen?
Ik probeerde wel bij mijn emoties stil te staan. Maar ook weer vlug te kijken naar de positieve dingen. Al was het maar die dag dat de zon scheen!
Wat heel typerend voor mij is: Alle plannen aan het begin van het jaar lopen anders! Trouwen is gelukkig wel doorgegaan! Dat is het enige voornemen wat is uitgekomen. Weer aan het werk komen ook trouwens. Maar ik had verwacht dat het in het naaiatelier zou zijn en nu zit ik juist meer in de beautybranch. Ook op gevoel. Halverwege het jaar ben ik gaan kijken wat ik nou eigenlijk echt wilde. Daar ben ik naar gaan leven en dat het nu lukt is heel gaaf!!!
Voor 2024 wil ik eigenlijk alleen maar groei van alle mooie dingen in mijn leven:
- Een geweldig huwelijk
- Gezonde familie en vrienden
- Kat en paard blij en gezond
- Een goede balans tussen werk en privé!
- Zelf weer helemaal fit worden.
Dit jaar kan ik eindelijk oprecht zeggen dat ik vol vertrouwen en met plezier de toekomst aanschouw! Er zijn geen bomen meer op de weg.
Reflectie
Ik lees net even mijn reflectie van vorig jaar terug. Meer structuur krijgen was ook een doel dat jaar en dat is eigenlijk best wel gelukt! Ik ben er zelfs voor op een ADHD cursus gegaan. Dat heeft mij veel inzicht gegeven in hoe mijn brein nou werkt en hoe ik dingen wel kan aanpakken. Zo kan ik eindelijk zeggen (nu ik bijna 40 ben) dat er een structuur zit in het huishouden en de administratie (nagenoeg) op orde is. Zelfs in mappen gedaan! Ik had altijd wel een soort van structuur, maar dat leek voor een ander op chaos en rommel. Terwijl ik precies wist waar wat was. Alleen heb ik geleerd dat als ons huis opgeruimd is, ik ook een stuk rustiger ben.
Een ander doel was mentaal fit worden. Door de structuur aan te passen en veel zelfhulpboeken ben ik nu op een punt dat ik me heel goed voel. Ik heb mijn doelen weer voor ogen en het leven lacht me toe. Belangrijk hierbij is ook dat ik weer tijd neem om even helemaal niks te doen en ook tijd te nemen om creatief bezig te zijn. Lekker mijn geest tot rust te laten komen. Echt een aanrader!
Fysiek fit worden is em nog niet helemaal geworden. Ik mankeer ook gewoon te veel. Maar per saldo gaat het stukken beter dan begin vorig jaar! Ik heb zelfs gebruik gemaakt van mijn loopband!! Al mag dat wel vaker. Met Flin heb ik afgelopen jaar ook stukken meer gereden. Helaas is hij nu kreupel. Maar we wandelen samen en hebben we zo qualitytime en nog beweging ook!
Voeding is wel helemaal op de schop gegaan. Waar ik in de reflectie van vorig jaar nog zei helemaal te zijn losgegaan op chocola, taart en junkfood, is dat nu ook verleden tijd. Ik ben niet heilig, soms smokkel ik nog. Maar ik blijk allergisch voor gluten, suiker en cacao. Dus GEEN CHOCOLA!! Dat op zich is al een reden om in therapie te gaan. Maar goed, we doen het toch maar.
Zondigen
Ik ben vorig jaar wel begonnen om deze voedingsmiddelen uit mijn maaltijd te schrappen. Eerst twee weken. Dan weer zondigen. Dan een maand. Dan twee maanden. Alleen de kerstmaand heb ik alles weer overboord gegooid. Er zijn in die maand te veel dingen waar ik gewoon oprecht van hou!!!!! Marsepeinmuizen met Sinterklaas, kerstkransjes, oliebollen, kerstbrood met roomboter, lekkere toetjes bij het kerstdiner!!!
Hoe stom kan je zijn!!!! Ik vond dat ik na zo lang me aan mijn dieet te hebben gehouden met minimaal smokkelen, ik wel recht had op lekkere dingen in december. Mijn maag, darmen en hoofd hadden alleen niet helemaal doorgekregen dat ze mij dat dan maar moesten gunnen. Na elke zondiging werd ik dan ook gewoon gestraft met misselijkheid, rammelende darmen en een raar duf gevoel of pijn in mijn hoofd. Soms dezelfde dag al! En stug door eten. Januari ging ik wel weer beginnen.
Januari begon ik met een lelijke rode huid, een opgeblazen gevoel, duf en gewoon een ziek gevoel. Inmiddels wist ik hoe ik me voelde als ik me er wel aan hield. Dat was stukken beter.
Positief
Soms is het met buiten de deur eten wel lastig omdat er gewoon niet altijd duidelijk is wat nou in het eten zit. In ieder geval ga ik er al stukken meer bewust mee om dan vorig jaar. Dat telt ook toch?! Wat ook helpt is dat ik het nu werkelijk iedereen in mijn omgeving van te voren zeg. Zodat ze me niks aanbieden wat ik niet zou mogen. Dat scheelt al de helft.
Al met al ben ik vol vertrouwen 2024 ingegaan! En vol verwachting. Want waar zal ik begin 2025 staan? Ik heb er weer zin in! Ondanks alle hindernissen kom ik toch de berg op. Nog even een clichétje er bij… Het gaat er niet om hoe vaak je valt. Het gaat er om hoe vaak je weer op staat! 💪🏻
