Het is vandaag 4 februari 2023. En ik zit er eindelijk voor om 2022 te evalueren en over 2023 te kunnen mijmeren.
2022 was een goed jaar. Toch wel. Ik had begin 2022 zooo veel voornemens en dat was niet allemaal haalbaar. Positief gezien: Ik ben ambitieus!! De wil is er. Alleen mijn lichaam denkt nog steeds NOPE. Mijn hart wil niet altijd meewerken en het blijkt dat daar een leuke tekenbeet en de ziekte van Pfeiffer ook nog even me tot rust wilde brengen. Zo zijn er afgelopen jaar zooo veel briljante ideeën ontstaan van wat ik nou wil gaan doen met mijn leven. En ik heb ook zoooo veel ideeën maar weer in de wilgen gehangen.
Mijn voornemen voor 2023 is dan ook meer rust! Je zou zeggen: ‘’Je werkt niet, hoezo meer rust?’’. Maar geloof mij, Ik ben zelfs vorig jaar door de huisarts gewaarschuwd voor een burn-out tijdens mijn burn-out. Want ik kan gewoon niet stil zitten. Ik moet altijd iets doen.
Dus misschien zweverig, maar ik ga dit jaar proberen meer te voelen en bij mezelf te komen en zo te kijken wat ik echt wil! En me dit jaar te focussen op alleen de opleiding costumière waar ik officieel in december mee ben begonnen.
2023 is het jaar dat ik ga dromen!!! Echt richten op de dingen die er voor mij toe doen!
De belangrijkste dingen voor mij zijn nu: Mijn gezin; Vriend (aanstaande), Droppie, Flinstone. Mijn familie. Moeder en zorgen dat het bijgebouwtje voor haar helemaal goed komt, zodat ze naast ons kan komen wonen. De opleiding en zorgen dat het huis meer af komt. (Eindelijk plinten aan de wand, klok ophangen en dat soort).
Dat is eigenlijk al een flinke lijst. Zeker in mijn tempo soms. Gelukkig is in 2022 echt gebleken hoe mijn familie en schoonfamilie voor ons klaar staan om te helpen waar ze kunnen. En natuurlijk mijn lieve vriendinnen waarvan ik weet dat ze dag en nacht voor me klaar staan. Met me lachen en met me huilen.
Eigenlijk gaat het dus heel goed.
Mijn voornemen voor 2023 is dan ook met aandacht alles stuk voor stuk af te werken. Met mijn ADD is dat echt een uitdaging. Want ik ben snel afgeleid en kan me alleen goed focussen op dingen die ik echt leuk vind. En dat is niet handig voor de zaken die ook belangrijk zijn maar niet leuk.
Zo heb ik altijd al geroepen nooit huisvrouw te worden. Ik ben een carrièrevrouw!!!! Maar hier ben ik. Thuis en bezig met het huishouden en koken en zo. En waar ik vroeger nooit last van had, heb ik het virus toch opgevat… Ik stoor me aan rommel!!! Vroeger was mijn kamertje al een chaos en maakte ik ruzie met mijn moeder als ze had opgeruimd en ik daardoor niks meer kon vinden. Later had ik in mijn huis een gezellige drukte waar ik alles feilloos kon vinden onderaan de stapel die uitpuilde. Of het nou papieren of kleding was.
Maar toen ging ik samen wonen met mijn vriend. En zijn huis was zoooo netjes. Hij is heel minimalistisch. Hij heeft 15 boeken, ik 1500 (echt waar!). Hij heeft 3 planken kleding, ik 12. Door zijn werk is ie ook veel onderweg en kan dus thuis niet echt een zooitje maken.
Toen we officieel begonnen te daten en ik steeds vaker een weekend bleef, zag ik steeds meer de voordelen van een opgeruimd huis. Het bleek ook opgeruimder in mijn hoofd te werken. Dan pak je een ding en daar ga je mee bezig. Als je daar mee klaar bent, ruim je het op en pak je het volgende ding. Voor anderen misschien heel normaal. Voor mij echt een EUREKA-moment.
Ik val nog wel eens terug op mijn oude gewoontes. Dan ligt er weer overal wat. Maar er begint steeds meer structuur te komen en overzicht.
Ook qua huishouden doen is er meer structuur. En het voelt altijd zoooo bevredigend als je het hebt gedaan. Achteraf dan. Ik begin er nog steeds niet aan van: Yes, ik mag weer. Maar inmiddels heb ik ontdekt dat het huishouden ontzettend leuk kan zijn met een koptelefoon op met je favo muziek of een luisterboek. En als ik me kwaad maak is het ook wel zo gedaan.
Hier moet ik ook echt bij zeggen dat mijn vriend zich ook als ware hulp heeft ontvouwt. Hij helpt in het weekend ook wel mee als ik fysiek weer minder ben, om mij te ontlasten. Ik hoef er niet eens om te vragen.
Dat is trouwens ook echt een focus voor mij in 2023!!! Mijn conditie!!!!! Zoizo wat kilo’s kwijt voor de bruidsjurk. Maar ook gewoon zorgen dat ik me weer fit voel. Mijn voornemen: Minder suiker, minder toegevoegde en bewerkte stoffen in je eten, minder vlees, meer groente en fruit en meer vezels. Niet alleen voor het afvallen, maar ook echt om me beter te voelen.
Hier was ik al vanaf 1 januari mee begonnen. Maar afgelopen zaterdag ben ik weer los gegaan op chocola, taart en junkfood. Onder het mom van het is weekend en één dag mag het wel. Ik was namelijk sinds 1 januari 2,5 kilo kwijt. (In mijn hoofd mocht ik er dan wel weer 1 bij eten, want dan was ik per saldo toch 1,5 afgevallen 🙈🤣). Maar zondagochtend had ik echt overal pijn in mijn lichaam. Zware verzuring alsof ik de dag er voor met zware gewichten had getraind en een marathon had gelopen. Men wordt echt wijzer door trail en error. Dit was duidelijk mijn error!!! Na wat gegoogel op Lyme en Pfeiffer kwam ik er ook echt achter hoe slecht suiker is. Oftewel de Lyme leeft op suiker!!!
Ik zie de Lyme en Pfeiffer dan ook als de zoveelste boodschap (na de burn-out en het fijne tikkie van Flin), dat ik echt meer op mezelf moet letten op elk gebied!!! Tja, dat is nou eenmaal als je tegen de 40 loopt. Het gaat allemaal niet meer vanzelf. (En nu hoor ik ook mijn oma in mijn hoofd dit zeggen).
2023 dus, het jaar dat ik dus geestelijk en fysiek weer helemaal fit word!! Samengevat: goede voeding, lekker sporten met mijn paard en op de loopband die ik onlangs heb aangeschaft. Op stal is een binnenbak en met de loopband en gewichten thuis heb ik dus nooit meer het excuus dat het koud is buiten of dat het regent.
Het is nu 4 februari 2023. Volgende maand een update. 😜
