Goed nieuws!!!! Flinstone gaat steeds beter in zijn vel zitten. Hij glanst mooi. Hij is vrolijk. Hij heeft behoorlijk wat energie. Hij wordt soepeler. Hij maakt vriendjes.
Slecht nieuws…. Hij heeft behoorlijk wat energie!!! Dat resulteerde afgelopen week bijna in vliegles voor mij. De soepelheid ontbreekt namelijk nog wat aan de linkerkant. Als we rechtsom door de bak rijden rijdt hij soepel en makkelijk. Als we linksom door de bocht gaan, gaat het stroef en rijden we bijna rechtdoor tegen een muur aan.
Mijn instructrice had me na de vorige les de tip gegeven om te kijken of ik linksom een bocht kon maken met mijn teugel aan de linkerkant een stukje losser en dan met je benen door te sturen. Dat ging dus niet bijster goed. Eigenlijk gewoon slecht.
Toen ik weer ging rijden was Flin ook wel gewoon bijzonder koppig. Meestal is hij heel behulpzaam en gewillig. Dit was niet zo’n dag. Maar goed, iedereen mag weleens zijn dag niet hebben. Het begon al met opstappen. Meneer had het liedje in zijn hoofd: Doe een stapje naar voren en een stapje terug. Best lastig als je er op wilt komen. Dus steeds het krukje weer verzetten zodat het op de juiste plek naast mijn paard stond. En daar ging ie weer. Opzij kon ook nog!
Tot ik het echt zat was en even mijn keel tegen hem opzette. Toen kon de clown ineens wel blijven staan. Maar wel gelijk bedelen voor een snoepje omdat ie goed geluisterd had.
Was al een goed begin, ahem. Maar we konden aan de slag. Ik merkte wat sloomheid. Terwijl hij de dag ervoor nog flink had lopen rennen en springen. Dat was alleen niet lang genoeg om vandaag dan zo moe van te zijn. Hij had gewoon echt geen zin.
Eerst maar een goed tempo opzoeken en toen spelen met de teugels om te zien aan welke kant hij zich sterk zou maken. Dat was steeds wel links ruzie maken. Maar het ging nog redelijk. Dus ik besloot een linkergalopje te maken toen er wat meer balans op beide teugels kwam.
Daar ging hij toch de lucht in!!!! Die had ik even niet zien aankomen! Eerst op zijn achterbenen en toen direct naar voren op zijn voorbenen. Het was net een rodeo. Gelukkig was hij na een paar sprongen klaar. Toen ben ik eerst maar even in draf wat rondjes gaan rijden om mijn eigen hartslag weer normaal te krijgen.
Ik wilde wel echt weer in galop. Want dit moest ook geen beloning voor hem worden. Het duurde alleen heel wat rondjes voordat ik weer het lef had. In de tussentijd kwam er ook een meisje van stal bij kijken. Ze vroeg nog:’’ Lekker aan het rijden?’’ Nou nee dus.
Eerst dacht ik haar nog even weg te sturen omdat ik niet voor haar ogen wilde gaan zandhappen bij een nieuwe poging. Alleen wilde ik me ook niet laten kennen of onvriendelijk over komen. Ook moest Flinstone maar gewoon luisteren en het gewoon doen. Normaal heeft hij ook geen last van publiek.
Na nog heel wat rondjes durfde ik het er weer op te wagen. Het duurde even voordat het goed voelde, maar ik gaf het sein; Galop! BAM BAM!! Daar ging meneer weer. Maar nu raakte hij ook lekker dramatisch het houten wandschot wat een enorme klap gaf, waar hij zelf ook van schrok, ik ook en het meisje ook!
Ik bleef zitten! Het voelde nog redelijk stabiel. Al had ik wel een beetje knikkende knietjes. Dit was weer nieuw gedrag. Of eigenlijk oud gedrag van al heel wat jaren terug. Die opstandigheid was ik niet meer gewend.
Nu werd ik wel kwaad. Zo veel vroeg ik niet. Ik was alleen nog wel voorzichtig met mijn reactie, want ik wil wel nog heelhuids onze huwelijksdatum halen. Weer vanuit draf, nu steeds sneller en hem dan langzaam in galop laten rollen. En hij deed het!!! Zonder morren en nog in de goede galop ook. Was dat nou zo moeilijk?
Het ging een aantal rondjes heerlijk. De gang kwam er ook steeds meer in. Dan ook maar even de andere kant proberen.
Flin was nog lang niet moe. Dit was zijn goede kant en ik had een makkie verwacht. NOT! Ik spring aan en BOEM, meneer ontplofte weer. Nu de achterbenen in de lucht. Het was een vieze gemene actie! Eerst was ik nog vrij zeker dat ik goed zat. Ik kwam wel naar wat naar voren. Alleen toen boog hij schuin af en ging ik er zowat naast. Ik hing al naast zijn schouder.
Gelukkig is mijn conditie ook wat verbeterd en hadden mijn benen de kracht om me terug in het zadel te trekken. Dit waren een paar ogenblikken met heel veel emoties achter elkaar. Nu stonden we weer stil, ik opgelucht en toch stiekem trots dat ik niet voorover was gekukeld.
Weer verder rijden. Eerst weer even rustig. De bocht om langs het meisje. Die gaf aan toch wel geschrokken te zijn. Dit had ze nooit van deze vriendelijke reus verwacht. Ja, zo kan hij dus ook zijn.
Vanaf dat moment weer het zelfde gedaan als linksom. Rustig rollend de galop in. Nog een half uur doorgereden en geen enkel probleem meer gehad. Dit gevecht heb ik dus gewonnen!!
Ik had dus lekker zelf zitten klungelen. De volgende dag in de les toch maar gevraagd: Wat doe ik fout?
De instructrice ging eens goed op mijn houding en acties letten. In principe deed ik niet heel veel verkeerd. Maar met een paard die zich standaard op links vastzet, moet je dus wel even wat aanpassen in je routine. Ik heb de hele les vooral met een rechtse strakke teugel gereden en links steeds proberen los te houden.
Het tempo moest ik ook echt goed in de gaten houden. Hij wilde het liefst naar gangetje sloom. Zo had ik ook weinig te vertellen. Dus aangespoord en hij werd steeds enthousiaster. Ook weinig vervelend eigenlijk. Hij was een stuk welwillender dan de dag er voor. Hij ging steeds mooier lopen als ik hem prees bij wat er goed ging.
We hadden nog wat motorische probleempjes. Bochten die groter werden dan gepland. Cirkels die vierkant werden gereden. Één keer maar een muur bijna geraakt omdat ik links wilde en hij rechts.
Gelukkig werd hij steeds losser en was het niet meer zo’n getouwtrek op de teugels. Wat kan hij sterk zijn zeg. Op het einde had ik hem er wel echt doorheen en kon ik weer netjes met beide teugels rijden zoals het hoort. De bochten gingen weer gracieus en zijn gangen werden weer voorwaarts en enthousiast. En zelfs nog hele stukken echt nageeflijk. We komen wel ergens!!!
Stiekem reed hij sommige stukken beter dan ooit!!! Hij kan heel makkelijk in een krul rijden met bepaalde foefjes, maar dan is het in de rest van zijn lichaam niet zoals het hoort. Nu liep hij recht, voorwaarts en nageeflijk. Ik ben trots!!!
